چنان كه قبلا گفتيم، اكثر مردم مدينه بعد از هجرت پيامبر صلي الله عليه و آله به آن شهر، ايمان آوردند و عمده ي مردم مكه در سال هشتم هجري (فتح مكه) اسلام را پذيرفتند. حتي اگر همه اهل مكه و مدينه با بصيرت نيز به اسلام گرويده باشند (كه چنين نبود بلكه تعدادي از آنان مخصوصا بني اميه خوفا اسلام را پذيرفتند) ترك عقايد و خلق و خوي جاهلي در مدت كوتاه حيات رسول الله صلي الله عليه و آله، به راحتي صورت نمي پذيرفت. و تحول مطلوب در آنها به كمال نمي رسيد. زيرا تحولات فكري و فرهنگي از مقوله هاي ديرپا و نيازمند زمان طولاني مي باشد. و از سوي ديگر فرهنگ مردم حجاز بسيار پايين بود و همه آنان آمادگي پذيرش معارف بلند الهي را نداشتند. لذا بازگشت سنن جاهلي بعد از رحلت پيامبر صلي الله عليه و آله امري غير مترقبه و دور از انتظار نبود. و ما معتقديم دلبستگي و وابستگي عده اي از اعراب به خلق و خوي جاهلي، نقش زيادي در سقيفه بني ساعده ايفاء نموده است.