1- مرحوم سيد شريف الدين عاملي مي نويسد:«اينكه رسول خدا صلي الله عليه و سلم «اسامه» هفده ساله را بر آنان امير ساخت به خاطر درهم شكستن غرور بعضي، و برگرداندن سركشي متكبران آنها و پيشگيري از نزاع آينده بود؛ تا اشخاصي كه مي خواهند خود را مقدم دارند اگر يكي بر آنان امير شد (كه جوانتر بود) نافرماني نشان ندهند اما آنها اين معني را درك نكردند. لذا در امارت اسامه ايراد كردند.» [1] .

2- اهل سيره و تاريخ اجماع دارند به اينكه خليفه اول و دوم و عده اي از بزرگان مهاجران و انصار جزء سپاه اسامه بوده اند. [2] .

نتيجه اينكه پيامبر اسلام صلي الله عليه و آله در روزهاي آخر عمر شريفشان، بر حركت لشگر اسامه اين چنين تحريص مي كند، جواني را به فرماندهي برمي گزيند، بزرگان صحابه را به اطاعت از «اسامه» سفارش مي نمايد، و علي عليه السلام و خاصان را در مدينه نگاه مي دارد بيانگر چيست؟ آيا يكي از اهداف حضرت صلي الله عليه و آله دور كردن مسلمانان مصلحتي از مدينه و آماده كردن زمينه براي تحقق امر الهي در مورد خلافت علي عليه السلام نبوده است؟