القاء شبهه و ايجاد ترديد در مباني عقيدتي
منافقان براي القاء شبهه در مباني اعتقادي مسلمانان و ايجاد انحرافات فكري، تا آنجا پيش رفتند كه پايگاهي به نام «مسجد ضرار» بنا كردند. و اگر پيك الهي، پيغمبر صلي الله عليه و آله را از اين توطئه منافقان آگاه نمي ساخت، معلوم نبود چه انحرافات بزرگي از اين ناحيه متوجه اسلام مي گرديد و. خداوند متعال در افشاي اين توطئه مي فرمايد:
«والذين اتخذوا مسجدا ضرارا و كفرا و تفريقا بين المؤمنين و ارصادا لمن حارب الله و رسوله من قبل و ليحلفن ان اردنا الا الحسني و الله يشهد انهم لكاذبون» [1] .
و كساني كه مسجدي ساختند براي ضرر زدن (به اسلام و مسلمين) و تقويت كفر و ايجاد تفرقه ميان مؤمنان. و پايگاه و كمينگاهي براي كساني كه قبلا با خدا و رسولش جنگيده اند.
آنها قسم مي خورند كه نيتي جز نيكي ندارند و خداوند شهادت مي دهد كه آنان درغگويند.
مفسران در شأن نزول آيه شريفه مي نويسند:«ابوعامر» كه از دشمنان پيامبر خخدا صلي الله عليه و اله بود [2] به روم پناهنده شد. او كه ارتباط نزديكي با منافقان مدينه داشت، در نامه اي به آنها نويد داد كه لشكري آراسته از روم به كمكشان خواهد آمد. لذا لازم است پايگاهي در مدينه بسازند و فعاليت هاي فرهنگي خود را آغاز نمايند.
هنگامي كه پيامبر صلي الله عليه و آله عازم «تبوك» بود نمايندگان حزب نفاق، خدمت حضرت صلي الله عليه و آله رسيدند و ضمن عذرخواهي از عدم توان شركت در جنگ از پيامبر صلي الله عليه و آله خواستند تا با نماز در مسجدي كه بنا كرده اند آن را تبرك نمايند. حضرت صلي الله عليه و آله فرمود بعد از بازگشت به مدينه دعوت آنان را اجابت خواهد كرد. در اين فاصله آيات 107 تا 110 سوره توبه نازل شد و پيامبر صلي الله عليه و آله را از توطئه منافقان آگاه نمود و از اقامه نماز در آن مسجد منع كرد و فرمان تخريب آن و سوزندانش را صادر فرمود. پيامبر صلي الله عليه و آله نيز طبق دستور الهي مسجد ضرار را منهدم كرد و سوزاند. [3] .
منافقان براي ايجاد ترديد نسبت به مباني عقيدتي مسلمانان از هر فرصتي بهره مي جستند آنان در جنگ احزاب پس از آن كه مسلمانان در وضعيت سختي قرار گرفتند. گفتند:«وعده هاي خدا و رسولش جز فريبي بيش نبود. [4] و اگر شهيدي از جبهه جنگ مي آوردند براي افزون ساختن داغ بازماندگان و ايجاد ترديد در دل آنان مي گفتند:«اگر آنها از ما پيروي مي كردند، كشته نمي شدند.» [5] .
و لا تطع الكافرين و المنافقين ودع اذاهم و توكل علي الله و كفي بالله وكيلا. [6] قرآن كريم
پاورقي
[1] توبه (9)، آيهي 107.
[2] ابوعامر، پدر حنظله غسيل الملائکه که در آزار رساندن به پيامبر صلي الله عليه و اله نقشي بسيار فعال داشت او پس از اقتدار مسلمانان به روم پناهنده شد.
[3] مجمعالبيان، ج 2، ص 72، الميزان، ج 9، ص 391. (ترجمه و تلخيص).
[4] احزاب (33)، آيهي 12.
[5] آل عمران (3)، آيهي 168.
[6] احزاب (33)، آيهي 48، از کافران و منافقان اطاعت مکن. و به آزارهاي آنهااعتنا منما، بر خدا توکل کن و همين بس که خدا حامي و مدافع (تو) است.