در عصر پيامبر اكرم صلي الله عليه و آله عده اي از مخالفان اسلام طمعا اظهار اسلام كردند و عده اي ديگر چون قدرت مبارزه علني با پيامبر صلي الله عليه و سلم را نداشتند و يا مبارزه آشكارا را چندان مفيد نمي دانستند ظاهرا اسلام را پذيرفتند. و به تعبير قرآن كريم به زبان خود چيزي مي گفتند كه در دل هايشان باور نداشتند. [1] گرچه اين گروه در مكه نيز بين مسلمانان حضور داشتند اما محل ظهورشان مدينة النبي و بعد از هجرت حضرت رسول صلي الله عليه و آله به مدينه مي باشد. آنان به طريق مختلف با اسلام و مسلمانان مبارزه كردند. گاهي همكار دشمنان اسلام در جبهه نظامي بودند و گاهي در جبهه اقتصادي و فرهنگي موجبات تضعيف مسلمانان را پديد مي آوردند. قرآن كريم در آيات متعدد از چهره پرتزوير آنان پرده برداشته است. [2] كه


برخي از موارد آن را در اين بخش مطرح مي كنيم و قبل از ذكر آنها، به يك شبهه پاسخ مي دهيم.