حاج جليل عصري مي گفت: «در زمان حيات حاج رسول من در اين ميدان اعدام مغازه ي خواربار فروشي داشتم و حاج رسول همه ساله در ماههاي رمضان يكي از مشتريهاي دائمي و ثابت ما بود. او هر ساله در ماه رمضان چند روز جلوتر از شبهاي قدر به ما سفارش مي داد تا چيزهايي مثل برنج و روغن و قند و اينجور چيزها را در بسته هاي واحد براي او بسته بندي كنيم. سپس حاج رسول در شبهاي قدر اين بسته ها و اجناس را توسط يك آقاي راننده اي به در خانه هاي بي بضاعت و نيازمندي كه از قبل آنها را شناسايي كرده بود مي فرستاد. فقط من خودم هر سال براي اين سه شب در حدود يك تن مواد غذايي را براي او بسته بندي و آماده مي كردم و او تا زماني كه زنده بود هر سال در اين سه شب اين اجناس و كالاهاي بسته بندي شده را تهيه مي كرد و به دست نيازمندان و فقراي واقعي مي رسانيد.»

بي شك يكي از فصلهاي مهم و قابل توجه در زندگينامه رسول


ترك مسئله ي تلاش و كوششهاي او در راه كسب و كار و كمك و دستگيري از نيازمندان بوده است. در چند خاطره ي بعدي به ابعادي از سخاوتها و بعضي از سجاياي اخلاقي رسول ترك پرداخته خواهد شد كه البته فراموش نشود كه:

اين همه آوازه ها از شه بود.