بِسْمِ اللّهِ الْرَّحْمنِ الْرَّحيمْ

هركه را حاجتي باشد، دنيويه و اخرويه، هر گاه متوسل به خانه آن مظلومه شود، مأيوس نخواهد شد؛ چرا كه انجام مقاصد از قبيل رحمات اند و اعطاي هر مطلبي، رحمتي است خاص. و چون آن مكرمه، عالم به رحمات، و قادر بر اعطاي هر گونه موهبات مي باشد، چگونه ممكن است كسي در خانه او روي برد و مأيوس ‍ گردد؟ با آن جود و كرم كه جبلي خانواده محمدي بوده؟! با اينكه هر يك از صدماتي را كه متحمل شد، مكافاتي دنيويه و مثوباتي اخرويه دارد، كه محتاج به تفصيل مي باشد و آن منافي با غرض ‍ است. ولي اجمالا اين مكرمه در اين عالم از علايق خود دور مانده زيرا كساني را كه از علاقه خود در اين عالم دور افتاده اند هر گاه به او متوسل شوند - احتراما لها- به علايق خود رسند. [1] .