بِسْمِ اللّهِ الْرَّحْمنِ الْرَّحيمْ

اهل بيت (ع) از آن جا (قصر عجوزه) گذشتند. هنگامي كه به منزلگاهي به نام «قصر حفوظ» سپس به سيبور رسيدند مردم آن جا با اسيران آل محمد (ص) خوشرفتاري كردند. حضرت زينب (س) از آنها تشكر كرد، و براي آنها دعا كرد، بر اثر دعاي آن حضرت، مردم آنجا از گزند ظالمان محفوظ ماندند و آبشان شيرين و گوارا شد، و رزق و روزي شان پر بركت و ارزان گرديد. [1] .