بِسْمِ اللّهِ الْرَّحْمنِ الْرَّحيمْ

هنگامي كه اسيران آل محمد (ص) را از سوي كوفه به شام مي بردند، در مسير راه به كوه جوشن (نزديك شهر حلب) رسيدند، بچه يكي از بانوان حرم كه در رحم داشت و نام او را محسن نهاده بودند، بر اثر سختي راه و تشنگي اش سقط شد، كه هم اكنون در آن جا زيارتگاهي به نام «مشهد السقط» موجود است كه يادآور همان صحنه دلخراش مي باشد.

روايت شده است كه حضرت زينب (س) ديد در نزديك آن كوه، معدن مس قرار دارد و عده اي در آن جا مشغول كار هستند، براي گرفتن آب و غذا نزد آنها رفت، آنها كه از دشمنان بودند، با كمال سنگدلي از دادن آب و غذا امتناع نمودند، بلكه به ناسزاگويي به اهل بيت (ع) پرداختند.

دل حضرت زينب (س) بسيار سوخت، در مورد آنها نفرين كرد، همين نفرين باعث شد كه آن معدن به كلي نابود گرديد و سرمايه آنها كه سالها، ثروت كلاني از آن معدن به دست آورده بودند، بر باد رفت.

و در روايت ديگر، نظير اين مطلب به كوهي به نام كوه حران، نسبت داده شده كه كارگران مس در آن جا حتي از آب دادن به اهل بيت (ع) خودداري كردند و با برخوردي بي رحمانه اهل بيت (ع) را از خود راندند، بر اثر نفرين زينب (س) صاعقه اي بر آنها فرود آمد، و تمامي آن سنگدلان تيره بخت را سوزانيد و نابود ساخت. [1] .