بِسْمِ اللّهِ الْرَّحْمنِ الْرَّحيمْ

قبل از آنكه كاروان بازماندگان آماده حركت به مدينه شوند، يزيد دستور داد تا مال بسياري، در حدود دويست هزار مثقال زر سرخ، بياورند. سپس به جناب زينب (س) گفت: اين مبلغ را هم عوض ‍ خون حسين (ع) و مصيبتهايي كه در حادثه كربلا بر شما وارد آمده است بگيريد.

زينب (س) در برابر يزيد سخت بر آشفت و به او فرمود: «يزيد، چه اندازه پررو و بي حيا هستي؟! سرور ما حسين و كسان او را مي كشي، آن گاه با كمال پررويي مي گويي اين مال را در عوض آن بگيريد، مگر نشنيده اي پيامبر (ص) فرمود: هر كس دل مؤمني را برنجاند و يا غمگين كند اگر تمام دنيا را هم به او بدهد جبران آن حزني كه به او رسانده نخواهد شد؟! در صورتي كه تمام دنيا به اندازه يك مو، از موهاي ايشان نمي ارزد.» [1] .