بِسْمِ اللّهِ الْرَّحْمنِ الْرَّحيمْ

يزيد دستور داد ريسمانها را بريدند. سپس سر امام حسين (ع) را مقابل او نهادند و زنها را پشت سر او جاي دادند كه آن سر مقدس ‍ را نبينند. ولي علي بن الحسين (ع) آن را ديد. پس از آن حادثه، هرگز غذاي گوارا نخورد.

چون نگاه زينب (س) بر آن سر بريده افتاد، دست برد و گريبان خود را پاره كرد و با صداي اندوهناكي كه دلها را مي لرزاند گفت: «اي حسين جان! اي حبيب رسول خدا! اي فرزند مكه و منا و اي فرزند فاطمه زهرا! اي فرزند دختر محمد مصطفي!».

راوي مي گويد: زينب (س) تمام كساني را كه در مجلس بودند به گريه انداخت و يزيد - لعنة الله عليه ساكت بود. [1] .