بِسْمِ اللّهِ الْرَّحْمنِ الْرَّحيمْ

دوبار، تشتي را مقابل زينب (س) قرار دادند كه او را غمگين كرد:

يك بار، وقتي برادرش حسن، لخته هاي جگرش را ميان تشت مي ريخت و چهره اش به سبزي مي گرايد.

بار دوم وقتي بود كه سر بريده و غرق به خون برادرش را در مجلس يزيد در تشت ديد كه يزيد با چوب خيزران بر لب و دندان مي زد و جسارت مي كرد.

زينب خطاب به سر فرمود: «واحبيباه، يابن مكة و مني، يابن بنت المصطفي!». [1] .