بِسْمِ اللّهِ الْرَّحْمنِ الْرَّحيمْ

در كتاب «دمعة الساكبة» آمده است: از ابن رياح رسيده كه او گفته: من در جنگ و كارزار كربلا حاضر بوده و به چشم ديدم، چون امام حسين (ع) كشته شد. زني آمد در حالي كه به وسيله دامنهايش مي لغزيد تا اينكه بر زمين افتاد، سپس به پا خاسته فرياد مي زد: اي حسينم، اي امام و پيشوايم، اي كشته شده ام، اي برادرم! آن گاه آمد به سوي جسد و تن آن حضرت در حالي كه آن بزرگوار جثه و تني بي سر بود. چون او را ديد، دست در گردنش انداخته و پي در پي نعره و فرياد مي زد، تا اينكه هر كس را (در آنجا) حاضر بود به گريه در آورد. سپس پرسيدم: او كيست؟ گفتند او زينب دختر اميرالمؤمنين (ع) است [1] .