بِسْمِ اللّهِ الْرَّحْمنِ الْرَّحيمْ

از برخي از مطلعين و دانايان و آگاهان چنين رسيده است:

«هنگامي كه امام حسن (ع) تشت و لگن مقابلش گذاشته شد، در حالي كه جگر رنج ديده اش استفراغ و قي مي كرد، شنيد خواهرش ‍ زينب مي خواهد نزد او بيايد. در آن حال كه سخت بيمار بود، فرمان داد كه تشت را بردارند، زيرا مي ترسيد خواهرش از ديدن آن تشت افسرده شود. [1] .