بِسْمِ اللّهِ الْرَّحْمنِ الْرَّحيمْ

زينب كبري (س) اعلا درجه رضا و تسليم را دارا و حايز بود. زني كه شوهرش بحرالجود، عبدالله بن جعفر، بود و خانه اش بعد از منزل خلفا و ملوك در درجه اول عظمت بود و ارباب حوايج همواره در آن بيت الشرف تجمع داشته و براي خدمت، كمر بسته، آماده و فرمانبردار بودند - با اين حال براي كسب رضاي خدا از همه آنها صرف نظر كرد و از مال و جاه و جلال دنيوي به كلي چشم پوشيد. حتي از شوهر (البته، با رضاي او) و نيز از اولاد و خدم و حشم چشم پوشيد و به كمك برادرش امام حسين (ع) شتافت تا دين خدا را نصرت كند و براي جلب رضايت حق، تن به اسارت داد، تا آن كه به مقامات عاليه نايل گرديد. [1] .