بِسْمِ اللّهِ الْرَّحْمنِ الْرَّحيمْ

در برخي روايات است كه او را مجلس علمي بود و زنان به قصد آموختن احكام دين نزد او مي رفتند. اين صفات برجسته كه براي هيچ يك از زنان معاصر او فراهم نشده است، زينب را از ديگران ممتاز ساخت؛ چنان كه او را «عقيله بني هاشم» مي گفتند و از وي حديث فرا مي گرفتند.

ابن عباس از او حديث كند و گويد: «عقيله ما، زينب دختر علي (ع) حديث كرد... و اين لقب بر او ماند؛ چنان كه به عقيله معروف گشت و فرزندان وي را بني عقيله گفتند.» [1] .