سومين حادثه ي عظيم و تكان دهنده اي كه يزيد بن معاويه در زمان قدرت خود انجام داد ويران كردن كعبه و به آتش كشيدن خانه ي خدا بوده است، عبداللَّه بن زبير كه يكي از آن چهار نفري بود كه با نوه ي بوسفيان بيعت نكرده بود به مكه پناه آورد و جمعي را گرد خود جمع كرده بود، آن جمع با او به عنوان خلافت بيعت كرده بودند، يزيد هنگامي كه مسلم بن عقبه را با دوازده هزار [1] از ارتشيان شام براي سركوبي قيام مدينه به آن سوي فرستاده بود به او دستور داد كه پس از تسلط بر مدينه به جانب مكه رود و عبداللَّه بن زبير را دستگير سازد، مسلم بن عقبه پس از انجام آن همه جنايت و آدمكشي و خيانت در مدينه براي دست يافتن بر پسر زبير به سمت مكه حركت نمود، ولي خوشبختانه در بين راه مرگ او فرارسيد و بسوي دوزخ رهسپار شد و طبق سفارش يزيد قبل او مرگ خود حصين بن نمير را به فرماندهي سپاه نصب كرد و او را جاي نشين ساخت.

مكه و اهانتهائي كه وي به خانه ي خدا انجام داد چنين نقل مي كند:

«حصين بن نمير با مردم شام بسوي مكه آمد و آن شهر را محاصره كرد در اين هنگام عبداللَّه بن زبير به خانه خدا و داخل مسجد الحرام پناهنده گشت، حصين دستور داد تا از بالاي كوهها و بلندي هاي مجاور منجنيق ها و عراده ها را مسلط بر مسجد و خانه نسب كردند و با استفاده از اين وسائل


خانه ي خدا را سنگ باران نمودند و سنگهاي آتش زا و نفط [2] . يعني چوبهائي كه حامل مواد قابل احتراق بود و مواد محترقه ي ديگر پرتاب مي كردند و در نتيجه كعبه و خانه ي خدا ويران گرديد و بناي آن به آتش كشيده شد و گويا در مكه صاعقه از آسمان آمد و يازده نفر از كسانيكه متصدي كار منجنيق بودند به هلاكت رسيدند» [3] .

اما با اينحال عبداللَّه بن زبير دستگير نگرديد زيرا در همان اوقات براي حصين بن نمير خبر آوردند كه يزيد بن معاويه به درك واصل شد.

اين بود سومين عمل ننگين و مهمي كه نوه ي بوسفيان در دوران حكومت خويش انجام داد و پس از آن پرونده ي سنگين زندگي كثيفش براي هميشه بسته شد و بدرك واصل گرديد.