اكنون كه از بخش اول فارغ شديم و چهره ي ننگ آلود يزيد را از نظر زندگي شخصي و عقايد قلبي و معتقدات او را از جنبه ي اسلامي شناختيم به بحث در بخش دوم اين فصل مي پردازيم:

در اين بخش ما زندگي سياسي يزيد و آنچه را كه او در دوران حكومت خويش انجام داد بطور فشرده مورد بررسي قرار مي دهيم.

خوانندگان عزيز: با در نظر گرفتن مسائلي كه ما در بخش


نخستين اين فصل طرح كرديم بخوبي مي توان حوادث تلخ دوران حكومت فرزند معاويه را پيش بيني كرد مردي كه در زندگي خصوصي خود فكري جز مي و نغمه، ترانه و سگ بازي، عياشي و شهوتراني و قمار بازي ندارد و نسبت به معتقدات و مقررات اسلامي هم نه تنها در دل احترامي قائل نيست بلكه سخت از آنها و آورنده ي آنها و خاندان پاكش كينه در دل دارد چنين فردي پيداست كه در هنگام قدرت و تسلط بر جهان اسلام و اجتماع اسلامي چه جناياتي را ببار خواهد آورد زيرا طبيعي است «از كوزه همان برون تراود كه در اوست».

با اين حساب، شگفت انگيز نيست اگر نوه ي بوسفيان در دوران كوتاه حكومت خود وحشيانه ترين و كثيف ترين جنايات و خيانتها را مرتكب گردد.

ابن جوزي حنبلي مي نويسد كه از يكي از علماي بزرگ اهل سنت پرسيدند درباره ي يزيد چه مي گوئي در پاسخ گفت:

«چگونه قضاوت مي كنيد درباره ي مردي كه سه سال حكومت كرد. در سال اول حسين (ع)را به شهادت رساند و در سال دوم مردم مدينه را دچار وحشت ساخت و آنچه كه در مدينه بود براي لشكريان خود مباح گرداند و در سال سوم خانه ي خدا كعبه را با منجنيق سنگ باران كرد و ويران ساخت». [1] .