دوران پر افتخار حكومت اميرالمؤمنين عليه السلام با شهادت آن بزرگوار پايان پذيرفت و با قرار گرفتن سبط اكبر حضرت حسن بن علي (ع) در رأس قدرت فصل درخشاني در تاريخ اسلام و بشريت گشوده گشت، اين فصل و حوادثي در تاريخ كه در آن روي داد چون در سلسله مباحث اصلي اين كتاب است طبعاً مورد تجزيه و تحليل ما قرار مي گيرد اما فراموش نشود كه اين حكومت همانند حكومت پدر معصومش تنها از اين نظر مورد بررسي ما است كه به بينم آيا امام دوم در زمان قدرت خويش توانست آثار شومي را كه از حكومت عثمان و گذشتگانش بجاي مانده بود بر طرف سازد؟ و اجتماع را در مسير صحيح و اصلي اسلامي قرار دهد؟ يا آنكه آن حضرت هم نتوانست براي ريشه كن كردن عوامل نيرومند فساد كاري از پيش ببرد؟.

دسترسي به اين هدف بطور ضرورت ايجاب مي كند كه در اين فصل از مهمترين حادثه ي حكومت امام دوم يعني صلح وي با معاويه و علل و اسرار


آن بحث كنيم.

زيرا عواملي كه صلح امام حسن عليه السلام را ايجاب نمود، خود در بوجود آوردن حادثه ي كربلا نقش مهم و مؤثري را دارا بوده است.