و او به ما درس اخلاص داد و آموخت: كاري كه انسان براي خدا مي كند، بايد خالصانه و با قصد قربت باشد. خلوص حسين خلوصي بي شائبه و به دور از هر گونه ريب بود.

در هدف او ذره اي ربا، آوازه گري و خودخواهي و خودبيني نمي بينيم. او براي خدا قيام كرد و تنها رضاي او را طلبيد و در اين طلب راست گفت و به صواب عمل كرد.

همين خلوص و اخلاص حسين عليه السلام بود كه كارسازي كرد و نام او را تا حال زنده داشته و از اين پس نيز زنده خواهد داشت. و همين اخلاص و قصد قربت بود كه خون او را خون خدا كرد و تربت او موجب شفا، و او به همين خاطر ثارالله است.