و به ما آموخت كه آدمي اگر عهدي مشروع داشت بايد به عهد خود وفا كند و اين وفاي به عهد از صفات مومنان است و الموفون بعهدهم اذا عاهدوا [1] .

او را با خدا عهد و پيماني بود كه در راه او قيام كند و به احياي كتاب و سنت بپردازد و در اين راه آنچه را كه دارد در طبق اخلاص گذارد و عرضه پيشگاه او كند. چز او چه كس را وفاكارتر در عهد و پيمان مي شناسيم؟ در راه وفاي به عهد خود را آواره بيابانها كرد، از مال و دارائي خود گذشت، از فرزندان و خود گذشت و خود به قتل صبر تن در داد.