او با قيام مردانه خود آموخت كه براي حل و رفع دشواري ها و موانع، از ريشه برانداختن مفاسد و آلودگي بايد از راه آن وارد شد و براي اقدام در هر امري راه و روش يك اصل است. و اتوا البيوت من ابوابها [1] .

او با اقدام و عملش به ما آموخت كه براي وصول به مقاصد بايد با روش به پيش رفت. اين بي حساب نبود كه امام در مسير حركت از مدينه به كربلا راه خود را 80 فرسخ دورتر نمود. او به مكه آمد و از آنجا زمينه حركت از مدينه به سوي عراق را فراهم كرد و چشم و گوش جهان را متوجه خود ساخت.