پس از شهادت اسيران را با طناب بستند. يك سر ريسمان در گردن امام سجاد عليه السلام بود سر ديگرش بر دوش زينب و بقيه زنان و كودكان در فاصله اين دو به طناب بسته شده بودند. كودكان نمي توانستند همپاي بزرگتران راه بروند. آنها را با تازيانه مي زدند. اين عمل را براي خود غرور مي دانستند. اين عمل وحشيانه را در شهرها و در حضور مردم تماشاچي بيشتر انجام مي دادند.