آنها هم غارت مي كردند و هم جنايت. پس از شهادت دشمن به رقص و شادي پرداخت. بدنهاي شهدا را لخت كردند و لباسشان را از تنشان در آورده و بردند درباره امام زره او را عمر سعد به غارت برد، پيراهن او را اسحاق بن جود، عمامه اش را شخصي بنام اخنس، بند زير جامه اش و انگشترش را بجدل ساربان آن حضرت، كفش هايش را به سود بن ماد و... [1] .

و بهنگامي كه زينب بالاي سر جنازه حسين آمد همه لباس او را غارت شاه يافت و معلوم شد آنهائي كه عمر سعد خيل الله مي ناميد چه اراذل و اوباشي بودند.