گويند تا آخرين روزهاي اقامت امام در كربلا، عمر سعد را اصراري به سازش بود مي خواست كار به محاربه نكشد. ولي عصر روز نهم محرم شمر وارد كربلا شد [1] و چون نوميد از بيعت امام بود و از طرف ديگر كنيه ي خاندان علي عليه السلام را در دل داشت مصمم به جنگ شد اين تصميم را آخرين سخن امام تشديد مي كرد زيرا وقتي كه خطر عدم بيعت را براي امام شرح دادند- امام در يك عبارت با رعايت اختصار فرمود:

- فهل هو الا الموت؟

- مرحبا به

مگر بالاتر از مرگ هم چيزي وجود دارد؟ [2] .

قدم او را گرامي مي داريم.

- و بدينسان جنگ آغاز مي شود.