دو لشكر همچنان با كندي و با فاصله اي مختصر به پيش مي رفتند تا به نينوا رسيدند. در اين هنگام جواب كسب تكليف حر از ابن زياد به او رسيد و ابن زياد طي نامه اي به حر چنين دستور داده بود: اما بعد بمحض وصول اين نامه بر حسين سخت بگير و او را مگذار جز در بياباني خشك و بي آب و علف منزل كند. [1] و او را در همانجا نگه دار تا دستور جديدم به تو برسد. [2] و در همين منزل بود كه عده اي از شيعيان از كوفه رسيدند و عليرغم مخالفت حر به گروه امام پيوستند و جمع او را بيشتر كردند. [3] .

و بدينسان امام وارد كربلا شد و در آنجا خيمه ها برپا كرد و فرمود شيعيان ما خوارمان داشتند: قد خذلنا شيعتنا. [4] و جريان نهضت حسيني از اين تاريخ رنگ و هواي ديگر يگرفت و تبديل به مبارزه و جنگ و خون شد.