قافله در منزلي فرود آمد و افراد، آن شب همانجا خفتند امام شب در خواب چنين شنيد كه فردي با نوائي اين شعر را زمزمه مي كند: اي چشم با تمام كوشش و جهد خود گريه كن- و كيست كه از اين پس بر شهيدان گريه كند. بر قومي گريه كن كه مرگ آنها را به پيش مي راند تا حدي كه آنها را به مرز وعده گاهشان بكشاند.



الا يا عين فاحتفلي بجهد

و من يكبي علي الشهداء بعد



علي قوم تسوقهم المنايا

بمقدار علي انجاز وعد [1] .