- آنها از دين خدا دور و بركنار و معزولند. [1] .

- مردم در برابر ظالم حق سكوت ندارند اگر سكوت مايه تقويت ظالم باشد حرام است. [2] .

- در ولايت و حكمراني حاكم ستمكار، ميراندن حق و احياء باطل مطرح است و همكاري با آنها جز به ضرورت. (از نوع ضرورت مصرف مردار و خون) حرام است. [3] .

- كسيكه سلطاني را ستمكار و در مسير تغيير حلال و حرام خدا و مخالف سنت پيامبر ببيند و با او به فعل يا قول مبارزه ننمايد خداي او را همنشين ظالم بحساب مي آورد. [4] .

- جامعه اي كه در آن حاكم و عمالش خبيث و ناپاك باشند جاي زندگي نيست و وظيفه، مقاومت يا هجرت است. [5] .

- در جامعه اي كه هوي و هوس، جان صفاي الهي را گرفته باشد زندگي در آن هيچ لذت و افتخاري ندارد. [6] .


- رهبري كافر بر مومن مورد تاييد اسلام نيست. [7] .