ذي قعده و در پي آن ذي حجه فرارسيد جمعيتي عظيم از گوشه و كنار جهان وسيع اسلام آن روز وارد مكه شدند و خوشحال كه امسال مراسم حج را بهمراهي پسر پيامبر برگزار خواهند كرد. ديدارها و بحثها و سخنوري ها هم چنان وجود داشت و زمينه براي انفجاري فراهم مي شد.

شرايط امتحان سختي بود و امام مي دانست دشمن نمي گذارد كه او حج را به اتمام


برساند، برنامه ي ترورش را در مراسم آن انجام داده و حرمت حج و امنيت و خانه خدا پاي مال مي شود. ناگزير او بهمان عمره قناعت كرد و مصمم شد لباس احرام بر تن نكند و مصلحت اسلام و مسلمين را بيش از عمل حج منظور دارد.

از سوي ديگر براي اينكه خبري مهم و عظيم در جامعه از اعتراض حسين عليه السلام به دستگاه زمامدار پخش گردد تصميم گرفت نابهنگام (از نظر مردم) حج را رها كند و درست در موقعي كه همه حاجيان خود را آماده احرام و طواف و مراسم مي كنند از مكه بيرون رود.