او در روز جمع سوم شعبان سال 60 هجري وارد مكه شد و در ابتداء ورود خود به مكه اين آيه ي قرآن را كه زمزمه حضرت موسي عليه السلام در حال گريز از فرعون بود تلاوت فرمود: و لما توجه تلقاء مدين، قال عسي ربي ان يهديني سواء السبيل. [1] اميد است كه خداي، راه راست و درست را در پيش پايم گذارد...

شيعيان به استقبال او شتافتند و از ديدارش ابراز خرسندي كردند. او بر خانه عباس بن عبدالمطلب وارد و برخي هم گفته اند او در شعب علي عليه السلام خيمه برافراشت. [2] و اين ورود درست پنج روز پس از حركت از مدينه بود [3] و او بنا به نقلي تا هشتم ذي حجه در مكه ماند. [4] .

دستگاه زمامدار از اين ورود، بيمناك و عبدالله بن زبير كه قبل از امام وارد مكه شده و داعيه ي حكومت داشت از اين امر خشمگين بود. و او نمي دانست كه امام را هدف دراز مدتي است و ورود و خروجش در طريق حفظ مصالح اسلامي مي باشد. البته در هنگام ورود به مكه نيز برخي به او هشدار دادند مثل عبدالله بن مطيع، ولي امام همچنان استوار به سوي هدف پيش مي رفت.