ظاهرا صبح يا عصر روز بعد مروان امام را ديد و از روي نصيحت!! به او گفت خير دين و دنياي تو را در بيعت با يزيد مي بينم و دعوتش كرد كه با يزيد بيعت كند. امام فرمود:

بهنگامي كه امت به زمامدار و مراقبي چون يزيد گرفتار شود بايد فاتحه اسلام را خواند. علي الاسلام السلام اذ قد بليت الامه براع مثل يزيد. سپس مروان را لعنت كرد و فرمود: اليك عني يا عدو الله اي دشمن خدا، از من دور شو- فانا اهل بليت رسول الله و الحق فينا ما اهلبيت پيامبريم حق در خاندان ماست. [1] و هم نوشته اند امام فرمود: از جدم پيامبر شنيدم كه خلافت بر آل ابوسفيان حرام است. [2] عبدالله بن زبير كه از اين جريان خبر يافت، از مدينه خارج شد و به مكه رفت. [3] ولي امام ظاهرا پس از يكي دو روز از مدينه خارج شد. [4] .


بد نيست متذكر شويم بعدها يزيد بخاطر سهل انگاري وليد در امر بيعت ستاني از حسين عليه السلام، او را از آن كار بركنار كرد و عمر بن سعيد اشرق را كه فردي خونخوار و جنايتكار بود به فرمانداري مدينه منصوب كرد و او هم جنايتهاي عظيمي را در دوران زمامداري خويش مرتكب شد.