درباره ويژگي هاي فكري و رفتاري آنها مي توان گفت:

- مردمي سست پيمان و بي وفا بودند. و شما نمونه اين بيوفائي شان را در رابطه با مسلم عليه السلام و هاني مي بينيد مردمي سست و بيحال بودند و معاويه در حضورشان نسبت به آنها و اعتقادات شان گستاخي داشت و آنان دم برنمي آوردند.

- زود جوش مي آوردند و زود خاموش مي شدند مثل دعوت از حسين و تسليم ابن زياد شدنشان.

- خواستار عدالت بودند ولي جرات مقاومت نداشتند.

- مضطرب و ترسو بودند و نمي توانستند ذره اي از منافع خود چشم بپوشند و يا تن


به خطر دهند.

- زود تصميم مي گرفتند و زود پشيمان مي شدند و نمونه آن پشيماني داستان توابين است.

- زياد تغيير راي مي دادند و بهنگامي كه از پيروزي حسين عليه السلام نوميد شدند به صف مخالف او پيوستند.

- در برابر ضعفاء قد علم مي كردند و حتي بر نعمان بن بشير كه والي كوفه و فردي ضعيف بود تاختند ولي بهنگامي كه ابن زياد بعنوان والي وارد كوفه شد همه از ترس بگوشه اي خزيدند.

- رفتار هوسي و ضدايماني در بينشان زياد بچشم مي خورد، تا حدي كه در برابر شخصيت علي عليه السلام ايستادند و او را به قبول حكميت مجبور كردند.