در برابر اين طبقه ي محروم و ستمديده، طبقه اغنياء را مي بينيم كه در منتهاي رفاه زندگي مي كردند و در راس آنها زمامداران بودند. داستان زندگي آنها بسيار شگفت آور است. طلا و نقره زيد بن ثابت كه اهل سنت او را از عشره مبشره مي خوانند، به ميزاني بود كه پس از مرگش آنها را با تبر شكستند و بين ورثه تقسيم كردند!! [1] .

عثمان خود يك مليونر و در ثروت و دارائي كم نظير بود، با اينكه ادعاي خلافت رسول الله را داشت داستان عبدالرحمن بن عوف و ديگران را از قبل گفتيم و متذكر شديم كه يك رقم دارائي او به 1000 شتر مي رسيد و تازه مگر خود معاويه دست كمي از آنها داشت؟ قصري كه او در شام بنا نهاد، به تقليد از قصر پادشاهان ايران و روم


ساخته شده و هزينه احداث آن از محل بيت المال تامين مي گشت و حسين بن علي عليه السلام نمي توانست توجيهي براي وجود اين كاخ ها و آنچه كه در آنها مي گذشت، و كوخهاي مستمندان و آنچه در آنها مي گذشت پيدا كند و برنامه ريزي وي براي قيام، در اين چهره و قالب قابل ذكر است.