از روزگاران قديم تا عصر ما اين رسم و سنت در ميان شيعيان وجود داشته است كه از تربت حسيني براي خود مهر و تسبيح درست مي كردند و اين كار مبتني بر اسناد و رواياتي است كه برخي از آنها را ذيلا مي بينيم:

1- كسي كه در دستش تسبيحي از تربت حسين يا سيدالشهداء باشد، او را تسبيح گوي خدا بحساب مي آورند اگرچه با آن تربت تسبيح نگويد- من كانت بيده سبحه من تربه سيدالشهداء كتب مسبحا و ان لم يسبح بها [1] .

2- تسبيحي كه از خاك قبر حسين ساخته مي شود، در دست آدمي خود به تسبيح پروردگار مي پردازد بدون آنكه آدمي با آن ذكر بگويد. السبحه من طين قبر الحسين تسبح بيد الرجل من دون ان يسبح. [2] .

3- ذكر تسبيح با تربت حسين اجري 70 برابر دارد و سجده بر خاك او حجابهاي هفتگانه بين انسان و عالم ملكوت را از هم مي درد. [3] .