او مظلوم است از آن بابت كه خليفه ي منصوص و منصوب پيامبر است و غاصبي بر جاي او نشسته كه از نظر علم و معرفت و انسانيت درخور مقايسه با او نمي شد. غاصبي زورمند كه به خانه اهلبيت وارد شده و اصرار دارد صاحبخانه را از آن جا بيرون براند و شگفت آور اينكه با وارد نمودن اتهام خروج از دين و كفر بر ساحت مقدس حسين عليه السلام در پي كشتن صاحبخانه برآمده و سرانجام نيز با همدستي عده اي از دين فروشان او را به شهادت رسانده است.

او مظلوم بود، از آن بابت كه با آن همه حيثيت و مقام، با آنهمه شوون و عظمت، با آن همه معروفيت و وابستگي به پيامبر، دور او را خالي كرده و او را در ميان گرگهاي گرسنه ي كوفه و شام رها نموده بودند.

براي تضعيفش گاهي او را فردي الكن و بي زبان معرفي مي كردند و حتي حديثي براي او جعل نمودند كه امام حسين عليه السلام روزي به برادرش امام مجتبي عليه السلام گفته بود: كاش قلب من براي تو بود و زبان تو براي من. [1] .

او مظلوم است، زيرا نزد عده اي از جاهلان متهم به خونريزي و جنگ افروزي و شق عصاي مسلمين شده است. همان مردمي كه روزگاري به برادرش اعتراض مي كردند چرا با معاويه صلح كردي و چرا با او نجنگيدي، امروز با حسين عليه السلام درافتادند و او را مورد اتهام قرار دادند كه چرا عليه يزيد جنگيده است.