رسول خدا صلي الله عليه و آله فرمود ما خاندان از نور آفريده شده ايم و از نور حسين بهشت و حور آفريده شده اند پس نور حسين افضل از بهشت و حورالعين است، [1] و هم فرمود خداي، من و علي و حسن و حسين را از نور عظمت خود آفريد، در عصر و دوره اي كه نه تسبيحي براي خدا بود و نه تقديسي.

در عظمت خاندانش اين بس كه جد او رسول الله صلي الله عليه و آله است. جده اش خديجه خيرالنساء، مادرش فاطمه سيده نساءالعالمين عليهاالسلام، پدر او علي عليه السلام، برادر، وصي و همدم پيامبر صلي الله عليه و آله، امام و خليفه راستين، برادرش حسن عليه السلام امام بر حق و جانشين علي عليه السلام، خواهرانش زناني پرفضيلت و پرعفيفه و حاملان پيام حق، عم جد و پدرش، حمزه سيدالشهداء عموي خود او جعفر طيار و خود او امام و رهبر. پيامبر خطاب به حسن عليه السلام و حسين عليه السلام فرمود شما هر دو اماميد. انتما الامامان [2] .

در عظمت شان او اين بس كه ابن عباس كه معروف به دانشمند امت بود براي او ركاب مي گرفت و آن را لطفي از جانب خدا براي خويش مي دانست. [3] و خود در مسير مكه به كربلا به مردي از اهل كوفه كه در منزل ثعلبيه با امام به بحث و مجادله پرداخته


بود فرمود: بخداي سوگند اگر ترا در مدينه ديده بودم جاي پاي جبرئيل را در خانه خود به تو نشان مي دادم. [4] .

اينكه مي گويند سيدها در آتش نمي سوزند، امام رضا عليه السلام فرمود اين امر مختص به فرزندان فاطمه يعني حسن و حسين است. در مورد ديگر افراد چنين نيست. تنها يك تفاوت وجود دارد و آن اينكه براي نيكوكاران از ما پاداش دو برابر است و براي بدكاران ما نيز عذاب دو برابر. [5] .