اگر قيامي لازم بود چرا با چنين تاخيري؟ 10 سال دوران امامت امام مجتبي عليه السلام؟ ده سال دوران امامت خودش؟ پاسخ بنظر ما روشن است. بهمان دليلي كه امام علي عليه السلام در مدت 25 سال از دوران اول امامتش قيام نكرد.

براي يك فرد آگاه به زمان و يك سياستمدار هوشمند، مساله زمان شناسي، موقعيت شناسي و جوشناسي اصلي مهم در حركت است. مگر هر گاهي آدمي مي تواند فرياد برآورد؟ مگر در هر زماني مي تواند قيام مسلحانه داشته باشد؟ مادام كه زمينه مساعد نبود مگر مي توان حركتي داشت؟

وجود حد فاصل تاريخي بين دو زمان معاويه و يزيد خود نوعي شرايط مساعد براي قيام است و امام سعي داشت در آن فرصت زمينه را براي چنان منظوري آماده سازد. و اگر در غير زمان مساعد قيام مي كرد نه تنها امروز نامي از او و سيادت او نبود، بلكه بسيار محتمل بود كه اسلام امروز هم غير از اسلام محمد صلي الله عليه و آله باشد.


او داراي نيروي قدسيه است و فكر و عقل و توانائي اداره اسلام را دارد و مي داند اين پرچم را كي برافرازد و چگونه با نشتر قهر، بر دمل چركين بني اميه زخمي زند. و رمز موفقيت حسين عليه السلام در گرو همين بيداري فكري، جوشناسي و حرت و تلاش به موقع اوست.

قيام او در عصر معاويه بنوعي حيله گرانه سركوب و انديشه تشكل بخشي و حفظ خطوط فكري ميسر نبود و در چنان صورتي اسمي از اسلام باقي نمي ماند و تشيع براي هميشه محو و چراغ آن خاموش مي شد.