بدينسان مرگ امري طبيعي و فرجام آدمي به آن وصل است اما آنچه از نظر


حسين عليه السلام. مهم است نوع مرگ و چگونه مردن است. او سبط پيامبر صلي الله عليه و آله است، فرزند علي عليه السلام است. شهادت را ميراثي از انبياي الهي در خاندان خود مي داند و باور دارد برترين مرگها كشته شدن در راه خداست. ان اكرم الموت القتل في سبيل الله. [1] .

او چون علي عليه السلام مي انديشد كه مرگ در راه خدا و طاعت او را امري زيبنده و گوارا مي دانست و كشته شدن در ميدان جنگ را زيبنده تر از مرگ در بستر، بويژه كه در غير مسير طاعت خداوند باشد: والذي نفس ابن ابيطالب بيده لالف ضربه بالسيف اهون علي من ميته علي الفراش في غير طاعه الله. [2] او خود در مسير حركت به سوي عراق اين جمله را زياد تكرار مي كرد: مرگ با عزت و سربلندي بهتر از زندگي با ذلت است. [3] .

در شعري كه به او منسوب است اين بيت را مي خوانيم: و ان تكن الابدان للموت انشات فقتل امري بالسيف في الله اجمل [4] اگر بدنها براي مرگ ساخته شده اند، كشته شدن آدمي با شمشير در راه خدا زيباتر است.

- او عرضه جان را نوعي معامله با خدا مي داند كه در آن خداي، خريدار جانهاست: ان الله اشتري من المومنين انفسهم و اموالهم بان لهم الجنه. [5] .

- تجارتي سودمند است هل ادلكم علي تجاره... و تجاهدون في سبيل الله باموالكم و انفسكم [6] .

- مايه غفران ذنوب است يغفر لكم ذنوبكم [7] .

- مايه ورود به بهشت است و يدخلكم جنات. [8] .

- سعادتي بزرگ است و ذلك الفوز العظيم.