آزادمنشي حسين عليه السلام مهم است، مطالعه در زندگي و احوالش نشان مي دهد كه او خود را از همه قيدها و بندهاي گرفتار كننده آزاد كرده و فقط در قيد بندگي خدا بود او در جان خويش احساس افتخار و سرافرازي مي كرد از آن بابت كه مالك و فرمانروائي چون خداي دارد و در سايه بندگي او از هر كه و هر چه كه غير خداست باك ندارد.

او آزاد بود، آزاده اي شريف، داراي عزت نفس، و با اين شعار كه مرگ سرخ به از زندگي ننگين است، حاضر نبود به زير بار هيچ قيد نامشروع و هيچ ستمي برود و در راه هدف خود مقاوت داشت و مي كوشيد با تمام قدرت براي حفظ و تداوم آن ايستادگي كند.

او در سراسر دوران حياتش، آزادي و آزادگي خود را نشان داد ولي آنچه را كه به صورت همگاني و همه فهم در زندگي او درخشيد، حركت و تلاش او در عاشوراست كه در آن نشان داد كيست و چگونه مردي است و چه عظمت و روحيه اي دارد.

او با صراحت و اعلام مواضع و عدم تسليم در برابر فشارهاي خصم و ايستادگي به حق تا سرحد جان بازي، موضع حق پرستانه و موقعيت والاي خود را نشان داد.