او در جنبه اقتصادي نيز فردي كارآمد بود. مزرعه اي داشت، چشمه و چاهي داشت، خريد و فروشي داشت، باغي و املاك داشت. كشاورزي مي كرد و درآمد نسبه خوب و قابل قبولي براي خانواده خود فراهم آورده بود.


چشمه اي و كاريزي جاري كرده بود كه معاويه حاضر بود آن را به دو مليون درهم بخرد. درآمدي كه از كشاورزي داشت در حدود مرزي بود كه عائله اي بسيار سنگين، از خانواده خود و پدر و برادر را اداره مي كرد و او از محل آن مازاد درآمد، مي توانست ده ها خانواده از فقرا و مساكين مدينه را سرپرستي كند و يا از محل آن بخشش هائي به افراد ذي حق داشته باشد.

هم چنان او معامله و تجارت داشت، اجناسي را به وسيله كارگران خود به مناطق مختلف داخل و خارج مي فرستاد و يا از آنجاها كالاهاي مورد نياز عامه را فراهم مي كرد و اين خود رقمي بزرگ از درآمد زندگي او را تشكيل مي داد.

در كل قضيه، او فردي بيكاره نبود كه دست نياز به سوي احدي بگشايد، بلكه او بسياري از دستهاي خالي را از محل درآمد خود پر مي كرد. به فقرا و مستمندان مي رسيد و با آن همه شان و جلالي كه داشت و با آن همه خادمان، خود بار غذاي نيازمندان را بر دوش مي گرفت و به در سراي آنها مي برد و نمي خواست كه خدمتگزاران از اسرار زندگي فقراي آبرومند سر درآورند.