انساني است چون ديگر انسانها، با اين تفاوت كه امام است و معصوم، پيشواي حق است و خليفه رسول الله. درباره جدش كه پيامبر بود قرآن فرمايد: قل انما انا بشر مثلكم يوحي الي اي پيامبر بگو، جز اين نيست كه من بشري مثل شما هستم، با اين تفاوت كه بر من از جانب خداي متعال وحي مي شود و...

بدين سان او بشر است، حسين عليه السلام هم مثل ما يك انسان است. چون ما ميل دارد، هوس دارد، شهوت و غريزه دارد، از لذت و درد، سر درمي آورد، او هم مثل ما از زيبائي ها لذت مي برد غذاي خوب به كام او مزه مي كند، او هم دوست دارد بخوابد، استراحت كند، در جاي گرم و نرم و مطبوعي باشد و...

و بدين سان اگر او از همه آنها گذشت و به سوي هدف پيش رفت، نه بدان خاطر بود كه از عيش و لذت متنفر بود، و نه براي آن بود كه از خواب و استراحت لذت نمي برد بلكه براي اين بود كه او هدف الهي خود را عزيز مي داشت، خدا در نظرش بزرگ بود، وظيفه در برابر چشمش مقدس مي نمود و او براي رضاي خدا از آن همه گذشت كرد.