او در اين مسووليت جديد تصميم به بيدار سازي مردم گرفت. او حتي يكسال قبل از مرگ معاويه كنگره حج را تشكيل داد و در آن بسياري از سران مهاجران و انصار و تابعين را گرد هم آورد، نقشه هاي پليد و كثيف معاويه را براي شان تشريح كرد و حق اهل البيت را براي مردم روشن نمود و سياست بني اميه را در اداره جامعه اسلامي محكوم كرد. [1] .

او در طول 10 سال، پس از مرگ برادر طرح نهضت حساب شده اي را ريخت و عليه حكومت زمان به برنامه ريزي قيامي پرداخت كه در آن اگرچه عده ياران اندك بود ولي جمع باوفائي بودند كه مي شد درباره آنان و تلاشهاي شان حسابي باز كرد.

او دقيقا حساب مي كرد كه براي موفقيت در اين برنامه جديدي كه پديد آمده بايد حليمانه به پيش رود و فعلا شتابي بخرج ندهد و آن روز كه ضرورت ايجاب كرد مي شود اقدامات پي در پي و بجائي را صورت دهد. او در عين بيدارسازي به زمينه سازي پرداخت، و البته اهل آن نبود كه به تبليغات شخصي بپردازد. هدف خدا بود و در اين راه، او فقط خود را موظف به دعوت مي ديد و بس. و تلاش داشت كه نيروهاي متفرق و پراكنده را به دور هم گرد آورد.