در عين حال حسين بن علي عليه السلام در برابر معاويه ساكت نبود و هر جا كه توان و امكاني داشت حركتي از خود بروز مي داد. مي دانيم كه نام خاندان و شيعيان علي را از دفتر بيت المال حذف كرده بودند. در حاليكه آنها هم از آحاد مملكت بودند و اين يك ناحقي آشكار بحساب مي آمد حسين عليه السلام خود را امام بحق مي دانست و حق داشت كه با معاويه بجنگد. اما استفاده از آن حق را بنفع اسلام و مسلمين نمي دانست ولي كارهائي را انجام مي داد كه در واقع نوعي قيام عليه دستگاه حساب مي شد.

كاروان شتري از معاويه را مصادره كرد و اموال آن را بين افراد ذي حق قسمت كرد و به معاويه پيام داد تو مي خواستي اين اموال را به خزانه خود بري و براي خود و دودمانت نگهداري اما من آن را لازم داشتم و تصرف كردم و اين اقدام معاويه را سوزاند ولي چاره اي جز سكوت نداشت. [1] .

بد نيست متذكر شويم معاويه گاهي براي بدست آوردن دل حسين عليه السلام و ساكت داشتن او جوائز و عطايائي براي او مي فرستاد ولي امام در آن تصرف نمي كرد. ان الحسن و الحسين كانا لا يقبلان جوائز معاويه بن ابي سفيان. [2] .