مي دانيم كه خاندان علي سه روز روزه نذري گرفتند و در اين روزه علي و فاطمه عليهاالسلام و حسن و حسين و حتي فضه شركت داشتند و در سه روز پياپي افطار خود را در راه دوستي خدا به مسكين و يتيم و اسير بخشيدند تا اين آيه در شان آنها نازل شد: و يطعمون الطعام علي حبه مسكينا و يتيما و اسيرا. [1] .

و در دنباله اين آيه آيات ديگري وجود دارد كه به وصف عمل نيكشان پرداخته و پاداش الهي را در مورد آنها بيان مي دارد و حسين عليه السلام يكي از مصداق اين آيه است.