فاطمه عليهاالسلام بر اثر صدمه اي كه در روز سقيفه بر بدنش وارد شده بود به بستر افتاده و بيماريش مزمن شد، آنچنان كه تاب و توان حركت از او سلب گرديد و به زحمت مي توانست كارهاي خانه را انجام دهد. و بالاخره اين مختصر قدرت هم از ميان رفت و آماده هجرت از اين سراي براي ورود به ابديت و نعيم الهي شد. ولي

- هنوز خاطره وفات رسول الله جان كودكان را مي آزرد.

- هنوز واقعه سقيفه و آن زجرهاي رواني در خاطره ها و اذهان زنده بود.

- و بالاخره هنوز دوره و مرحله اي بود كه كودكان به مادر نياز داشتند.

- و سرانجام هنگام عصري فاطمه عليهاالسلام در ميان گريه هاي جانسوز عزيزان چشم از جهان فروبست و دردي جانكاه ناشي از غربتي تام و كامل بر جانشان نشست. ما را توان آن نيست كه ميزان حزن اين عزيزان را در اين مصيبت بيان كنيم. فقط مي گوئيم اين مصيبت نه تنها كودكان بلكه دل علي قهرمان را لرزاند و اشك او را سرازير كرد.