گفتيم محبت پيامبر به او قسم مخصوصي بود كه حتي با عقل افراد عادي درست در نمي آيد. بالاي منبر بود و سرگرم خطبه و سخنراني، حسين عليه السلام از در وارد مسجد شد و دوان دوان به سوي پيامبر مي رفت. پايش در پيراهن بلندش گير كرد و به زمين افتاد.

رسول خدا صلي الله عليه و آله از بالاي منبر به زير آمد او را گرفت و با خود به بالاي منبر برد و بر دامانش نشاند. فرمود خداي شيطان را بكشد. بهنگامي كه او بر زمين افتاد چنان شدم كه گوئي قلب من فروافتاد.

در پاره اي از اسناد آمده است كه در برابر ديدگان حيرت زده مردم كه گفته بودند ما تا اين اندازه محبت از كسي نديده ايم فرمود: ان الله قد امرني به خداي مرا به اعمال اينگونه محبت فرمان داده است. [1] .