رسول خدا صلي الله عليه و آله در شان او و برادرش سخنها دارد و محبت او به آن دو فوق العاده و در رابطه با حسين اختصاصي تر است: ابوايوب انصاري گويد:

- دخلت علي رسول الله صلي الله عليه و آله

بر رسول خدا صلي الله عليه و آله كه رحمت و درود خدا بر او باد وارد شدم.


- والحسن والحسين عليه السلام رضي الله عنهما يلعبان بين يديه و في حجره

فقلت يا رسول الله اتحبهما

- قال صلي الله عليه و آله و كيف لا احبهما

- و هما ريحانتاي من الدنيا اشمهما [1] .

حسن و حسين (كه خداي از آنان خشنود باد) را يافتم كه در حضور او و در دامن او بازي مي كردند.

پس گفتم اي رسول خدا آيا آن دو را دوست مي داري؟

فرمود چگونه آنها را دوست ندارم.

در حاليكه اين دو گلهاي من اند كه آنها را بو مي كشم.

و هم رسول خدا صلي الله عليه و آله در شانش فرمود حسين احب الناس الي حسين محبوترين افراد نزد من [2] است ولي زيباترين، گوياترين، و صميمي ترين رابطه معنوي حسين عليه السلام و رسول خدا را در اين عبارت مي بينيم كه پيامبر فرمود: حسين مني وانا من حسين. (عبارت معروف و مورد اتفاق فريقين) حسين از من است و پاره وجود من است و من نيز از حسينم. هر دو از نور واحديم و دين من حيات يافته حسين عليه السلام است و...