گفتيم رسول خدا صلي الله عليه و آله را عنايتي خاص و محبتي ويژه نسبت به حسين عليه السلام بود. او را دوست مي داشت و مقدم او را همه گاه پذيرا بود از او مراقبت و با او همراهي مي كرد و تا زنده بود او را در كنار خود داشت آنچنان كه اين امر مايه شگفتي ديگران مي شد.

همچنين رسول خدا مي كوشيد او را از خود بداند و اين وابستگي و اتصال را اعلام دارد. جمله ها و عباراتي كه در اين زمينه از رسول خدا صلي الله عليه و آله نقل شده است بحد و ميزاني است كه حيرت هر خواننده را برمي انگيزاند و مجموعه آن حكايت از آن دارد كه محبت امري غير عادي و بيش از حد طبيعي محبت جدي نسبت به نوه خويش است.

ما در اين فصل دوست داريم به گوشه هائي از آن اشاره كرده و رازهائي كه در اين محبت مي توان كشف و عرضه كرد بيان داريم.