رسول خدا صلي الله عليه و آله را به حسين محبتي بسيار بود. گاهي خطاب به حسين خردسال مي فرمود: افتح فاك دهانت را باز كن. او دهان خود را باز مي كرد و پيامبر دهان او را مي بوسيد ثم قبله و هم مي فرمود: اللهم احبه فاني احبه بار خدايا او را دوست بدار زيرا كه من او را دوست مي دارم. [1] .

پيامبر قنداقه اش را در بغل گرفت و عرضكرد: خداوندا من در مورد اين دو فرزندم حسن عليه السلام و حسين عليه السلام همان را مي خواهم كه ابراهيم در مورد فرزندانش خواست او را مبارك قرار بده، آنان را دوست بدار، دوستداران آنان را نيز مقرر كن كه دلهاي مردم به سوي آنان گرايش يابد.

پيامبر او را زياد دوست داشت او را بسيار مي بوسيد طوري كه اعمال محبتش مورد بحث ديگران بود. يك روز پيامبر در كوچه حسين را ديد او را گرفت و بوسيد و با او مطايبه كرد و او را خنداند. فردي به ديگري گفت او را نگاه كن كه با نوه اش چه مي كند، بخدا من هنوز پسرم را نبوسيدم پيغمبر فرمود كسي كه مهر نكرد مهر نبيند من لا يرحم لا يرحم. [2] .