براساس پاره اي از اسناد اسلامي نام حسين مشتق از نام خداوند است. در حديثي از رسول خدا صلي الله عليه و آله آمده است كه پروردگار عظيم الشان فرموده است: فاني ذو الاحسان. [1] و هذا الحسين - من صاحب احسانم و اين حسين است و ظاهرا در عصر جاهليت و تا زمان ولادت حسين عليه السلام چنين نامي معمول نبوده است.

سلمان فارسي براساس شنيده اي كه از رسول خدا صلي الله عليه و آله داشت چنين نقل مي كند كه پيامبر فرمود خداوند براي ما نامهائي از نام خود مشتق نموده است:

- خداي عز و جل محمود است و من محمدم صلي الله عليه و آله

- خداوند اعلي است و برادر و وصيم علي عليه السلام است

- خداي فاطر است و دخترم فاطمه عليهاالسلام

- خداي محسن است و دو پسرم حسن و حسين. [2] .

- و در سندي ديگر آمده خداي قديم الاحسان است و فرزندم حسين عليه السلام

هم چنين ابن اثير مي نويسد: حسن و حسين از اسماء اهل بهشتند و در جاهليت كسي به اين اسمها ناميده نشده بودند: الحسن والحسين من اسماء اهل الجنه لم يكونا


في الجاهليه. [3] .