مطالعه در عاشوراي حسين عليه السلام و قيام حركتش به ما نشان مي دهد كه در چه مواردي جاي تقيه است و در كدام مورد بحث از قيام. در چه موقعي بايد دست به اسلحه فولادين برد و در چه هنگامي بايد در عين احساس خاري در گلو صبر كرد و فهم و تشخيص اين امر براي آنكس كه در خط عبادت و انجام وظيفه است ضرورتر از هر چيز ديگري است. آري اسلاف ما در مواردي جنگيده و گاهي هم راه تقيه را در پيش گرفته اند و بايد دانست در كجا از شجاعت قهرآميز و در كجا از شجاعت در چهره تحمل و صبر بايد استفاده كرد و ملتي


كه به نجات مي انديشد مي تواند از مكتب حسين اين درس ها را بياموزد. و با الهام از عشق و ايمان او به پيش رود و حسين عليه السلام از اين ديد سفينه النجاه است.